Kardeş Mektupları

Canım Ağabeyim
....
Gün deyip geçme
İyisi kötüsü var
Kıyısı bucağı var
Öğlesi ikindisi
Mevsimleri türlü türlü halleri var
Gün deyip geçme günahtır.
Eğer bir tek gün başından sona, saniyesine kadar yaşanmış olsa idi, dünya cennet olurdu.
Her dert devasını bulurdu.
Bir tek günü tam manasıyla yaşamak olsaydı, başkalarına verilecek günlerimiz olurdu.
Bu sabah mektubuma devam edecek yerde, gün yirmi dört saat diye bir şey tutturdum. Hem manzur, hem mensur! Hem nülayim ben...
Mütemadiyen göle maya atmakla meşgulüz. Havuza atsaydık, çoktan ayranı içerdik... Ben belki boş yere sanat yapmaya uğraşan, tersine kürek çeken biriyim. Durmaktan çok, akmaktan hoşlanıyorum. Sanatın hayatı durdurmaya yeltenen tarafı beni korkuluyor... Gorki'yi okurken senin bir sözünü hatırladım. Bir gün sana niçin yazmıyorsun, diye sormuştum. Sen, yazmadan önce yaşamak gerek, demiştin. Gorki bu hikayeyi yaşamasa yazmazdı. Ama hayatın ne kadarını yaşamalı, ne kadarını yazmalı?
Bir gün kampanalar, ziller, davullar çalıncak. Buraya kadar yaşadınız. Şimdi paydos, haydi fırçalara, kalemlere, kemanlara sarılınız.
Ama bir de bakacağız ki, kalem kurumuş, fırça çürümüş. Aman kaleme su, fırçaya kuvvet derken aldı Yunus sazı eline bakalım ne söyledi:
Cevap vermez ise dilim
Acep n'ola benim halim...
Ey sanat, seni bana musallat ettiler. Eğer ben de seni başkalarına musallat etmezsem yuh olsun!
Ey hayat, sanatı tadamasam senin zevkine varamayacaktım.
Şu halde, madem ki seni bana sanat getirdi, ben de payıma düşeni ona armağan edeceğim: ödeşeceğiz.
BEDRİ RAHMİ
İstanbul, 15 Haziran 1945

Sprache: Türkisch
ISBN: 975494495X
Seiten: 361
Größe: 11,1 x 19 cm.
VÖ-Datum: Ankara / 1985 - Ocak
Kategorie: Türkische Bücher