Son Misafir

Ali Amca ile Ahmet de geliyorlardı. Önlerine koştu, Ali Amca'nın elini öptü. Ahmet'le sarıldı. Ali
Amca gülümseyerek Hasan, hoş geldin, sefalar getirdin, yine hangi rüzgâr attı seni buraya? dedi. Bir
anda içindeki kızgınlık yok oldu gitti. Gülümseyerek Valla Van'a hastaneye geldim. Yarın doktora
gideceğim dedi. Hep birlikte eve gittiler. İkinci kattaki dairenin kapısının önünde bir kova manda
yoğurdu ile bir küçük bidon otlu peynir Hasan'ın hediyesi olarak onları bekliyordu.
Son Misafir
Kısa bir sessizlikten sonra sürdürdü konuşmasını. Mevlana'nın güzel bir sözü var. O büyük bilge der
ki, insan bazen dünyalara sığmaz, bazen de bir zerrede boğulur. Yani genişlikler de, darlıklar da,
varlıklar da, yokluklar da biz insanlar içindir ve hepsi devirlerini tamamlar, geçip giderler. Nasıl ki
hava bir an kapanır, kar, dolu, sağanak yağmur yağar sonra da açılıp masmavi pırıl pırıl olursa insan
hayatı da öyledir. Bize düşen şey, sıkıntımız her ne ise onda boğulmamaktır.
Zaman pek çok derdin gerçek ilacıdır. Kız sessizliğini korurken başını öne arkaya hafifçe sallayıp
onun dediklerini onayladı. Aralarında bir etkileşim oluşmuştu ama bu onun beklediği kadar güçlü bir
etkileşim değildi.
Bir süre sustular.
İstanbul Bir Kadın Bir Kız

Dil: Türkçe
ISBN: 9786050650778
Sayfa Sayısı: 160
Boyutları: 13,5 x 21,0 cm
Basım Tarihi: 2020 - Kasım
Konu: Türkçe Kitap - Edebiyat - Hikaye - Öykü