Yaşamın Hakkarisin'deki Militan

Aşkolsun diyesi geliyor insanın. Bu inat nasıl tanımlanabilir ki? Sonu gelmişlikle örselenen, soyu tükenmişlikle kanatılan bir tutku mu ? Yoksa, "dinazor", "out" olmanın bir çeşit narsizmi mi Yılmaz Yeşildağ'ın şiiri? Biliyor olmalı nasıl bir kervanda yol aldığını. Yoksa diyebilir miydi çaresiz aşklarını, hüzünlü yanlızlığını, inadına sevdasını? Yazabilir miydi bunların şiirini? Uykusuzlukların, öfkelerin, türkülerin, düşlerin, özlemlerin özgün dizelerle anlatılmasının sancısını çeker miydi? Soluğunu kanatır, umudunu yarına taşıdığını gururla yinele miydi? "Seni özlüyorum yeni bir sabahı öpüyor dağlar/ Yeni bir ağıt deliyor kimliğimi yıldızıma bakan ağlar" deyip "yüreğini yaşamın Hakkarisi'ne nikahlar mıydı? Uzanıt mıydı "ölümün otuzyedinci paraleli Sivas'a ? "Kavgası kendine akan ırmakla" "kan tüküren yıldızlar"la çiçek açtırırmıydık kara sevdasına? inanır mıydı "tarihi yeniden yazacağına" birilerinin? "Mart artı Eylül eşittir on iki"yi sorgular mıydı?
Bunların hepsini yapmış Yılmaz Yeşildağ. Şiiri bu işte. Umudun ve inadın nakışı.
Aşkolsun.

Dil: Türkçe
ISBN: 9757957062
Sayfa Sayısı: 95
Boyutları: 13,5 x 19,5 cm.
Basım Tarihi: İstanbul / 1995 - Ocak
Konu: Türkçe Kitap